Afscheid nemen doet pijn.

Op 26 september 2009, over deze onderwerpen: Activiteiten & partij, Afdelingswerking, Gemeenteraad, Lebbeke, Wieze

Afscheid nemen van iemand die je goed hebt gekend des te meer.

Vanuit de Vlaamse beweging en inzonderheid vanuit de N-VA wil ik onze bijzondere, innige deelneming betuigen aan Julienne, Rik, Geert, Kris, de kleinkinderen en familie.

Marcel was een graag geziene figuur. Zeker en vast in zijn dorp Wieze, waarop hij zeer fier was

Fier was hij ook alvast op zijn Vlaming zijn,een Vlaming in hart en nierenEen Vlaming uit één stuk.Het jaarlijkse bezoek aan de Ijzerbedevaart : een hoogdag voor Marcel en Julienne.

Ik kan de uren en de dagen niet tellen dat wij samen hebben vergaderd om op de onze eigen wijze een klein stukje beter Vlaanderen te maken.Dikwijls mondde dit uit na de vergadering in het bovenhalen van de Vlaamse liederenschat.

Marcel was ook een partijmilitant van het eerste uur.Oprichter van de Volksunie in Wieze, stapte hij graag mee over naar de N-VA.Na de laatste gemeenteraadsverkiezingen was hij van plan er terug stevig tegen aan te gaan.Helaas heeft hij dit slechts een jaar kunnen doen.Steeds, toen ik hem regelmatig opzocht, voelde hij zich beter en hoopte de volgende maand de gemeenteraad bij te wonen.Het bleef jammer genoeg bij hopen.In de gemeenteraad was hij gekend om zijn tussenkomsten, waar iedereen naar hem luisterde, omdat hij dit steeds vanuit zijn hart kwam en met de nodige kwinkslag.

Marcel, ik dank je om je Vlaming zijn, ik dank je om je zijn, ik dank ik je omdat ik je mocht kennen.
Ik wil besluiten me de beginzin van een van de liederen die we samen zongen:
Ik had een wapenbroeder,
Een beter vond men niet!

Hugo De Mol
26 september 2009

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is